بررسی میزان بقای 1، 5 و 10 ساله بیماران پیوند کلیه و گرافت در خوزستان بین سال های 1387 تا 1397

زمینه وهدف: پیوند کلیه درمان انتخابی در بیشتر بیماران با بیماری کلیوی مرحله آخر (ESRD) است. میزان بقای بیمارو گرافت موضوع مهمی در این بیماران است و نتایج آن در مراکز مختلف دنیا متفاوت است. هدف: تعیین میزان بقای بیماران و گرافت بعد از پیوند کلیه در طول یک دوره د10ساله در بیماران پیوند کلیه در استان خوزستان، ایران. روش کار:در این مطالعه, تمام دریافت کنندگان پیوند کلیه شامل 275بیمار(8 تا 70سال) بین سالهای 1387تا 1397 که پرونده آنها در بیمارستان گلستان اهواز موجود بود وارد مطالعه شدند. از آنالیز کاپلان ماییر برای تعیین میزان بقا و مدل رگرسون کاکس برای تعیین میزان خطر استفاده شد. نتایج: میزان بقای1 ساله بیمارو گرافت 95.8% و97.6% بود. میزان بقای 5 ساله بیمار و گرافت90.4% و96.3%و میزان بقای 10 ساله بیمار و گرافت 88.2%و95.2%بود. ابتلا به دیابت ارتباط معناداری با میزان بقای بیماران پیوند کلیه داشت (0.0001=P) و انجام دیالیز قبل از پیوند با میزان بقای گرافت مرتبط بود (0.025=P). در این مطالعه میزان بقا مستقل از نوع اهدا کننده و مشخصات دریافت کننده بود(86/2=OR؛ CI95%: 26/1 – 50/6 ؛ 012/0=P). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد میزان بقای 1، 5 و 10 ساله بیمار و گرافت در بیماران تحت پیوند کلیه در مرکز پیوند کلیه خوزستان مناسب بوده و نسبت به میزان بقا در سال های گذشته بهبود قابل توجهی را نشان می دهد. دیابت پیش بینی کننده مهم میزان بقا در دریافت کنندگان پیوند کلیه است این مساله برای افزایش میزان بقا باید در نظر گرفته شود.